НАСР

Кам ёзаман. Тўкилмасликнинг ҳеч иложисини тополмаган чоғларимдагина, оппоқ қоғозга кўнгил очаман.

Биздан қўлин тортдику, эй дўст,

Остонада узоқ кутган марг.

Самоларга атрин пуркади,

Бозор қилиб уйга қайтаётган Жавод маҳаллада гап сотиб ўтирган хотинларнинг гапини эшитиб қолди:

-Бир гап айтсам, сизлар ҳам хурсанд бўласизларми? Қўшнимиз Назокат аянинг неварасини Хўжандга узатишармиш. Йигит катта бир фирмада ишлармиш. Ота-онаси асли новлик экан.

Ярим тундан ёмғир ёға бошлади. Худди олис-олислардаги ёрини эслаган қизалоқ мисол кўз ёш тўкди ё дарду аламини тозалагандек, ёмғир суви-ла юзларини ювади.

Чак-чак-чак… ва мен ташқарига чиқдим. Ёмғир остида ҳайрону лол қолдим. Фақат ёмғир қизининг чиройли, дилкаш кулгуси мени ўзимга келтирди. Узун кокилли қиз куларди, ёноқларидаги ёмғир томчилари гўё оппоқ бўйнини

- Ассалом!

- Вой…

- Қўрқма, Гавҳархон. Мени танимадингми, нима?

- Ие…Ҳикмат… Ҳикматжон… Сенмисан? Кечирасан, сени танимабман.

- Ёнингда ўтирсам, майлими?

1941 йилнинг ёзи. Балхувон тоғларида буғдойлар эндигина қизариб қолганди. Катта-ю кичик, эркак-аёл барча Ғундиён қишлоғидаги Кафлезак тепалигида буғдой ўришарди. Тепалик бошидан Мармар бобонинг хушовоз ва ёқимли овози узоқ-узоқларга эшитилиб турарди:

-Мен куйдиму ёр…