Боғи ошиқондаги манзара
Куз.
Чирт-чирт узилади барглар шохидан,
Хазонрезлар оқа бошлар боғларда,
Йўлакларда эргашади ортимдан –
Тоб беролмай
айрилиқ-фироқларга…
Фаррош аёл супуради, сидиради,
Ўт қўяди уюм-уюм хазонларга –
Кўчаларни буруқсиган ис тутади
Кун ёришмай, тонготарда-азонларда.
Ҳув анави ўриндиқ ҳам қолган бўшаб,
Кўпдан бери бунга ҳеч ким келмай қўйган.
Ошиқлар ҳам «ош»ларини бўлган ошаб,
Ва ё улар ишқ ўтида куймай қўйган?..
Куз…
***
Кўп нарсалар ёзгим ва дегим келар
Аммо...
Ҳадигим бор чор ёндаги «қулоқ»лардан.
Қалбим эса ёрилолмай қайнайверар
Сирга тўлиб, жўшиб-жўшиб булоқлардай...
Кулгим келар қаҳ-қаҳ отиб,
гумбир-гумбир,
Хандон отсам чор атрофлар таққа қотса.
Далли дарём тўлиб оқса – шилдир-шилдир,
Мен кутган тонг имилламай тезроқ отса…
Оҳ, бу гулим чаппар уриб очилсайди,
Кўрк бахш этса ифори-ла гулзорларга.
Майли, ишқнинг дорларига осилсайдим -
Роҳат дердим ишқдан етган озорларга…
Ҳолат
Қизиқ-қизиқ сўзлар айтиб
кулдиргим келар,
У гапирса,
шарақ-шарақ келар кулгим.
Кўнглимдагин ҳар йўл ила
билдиргим келар
лекин афсус,
на кулдирдим ва на кулдим…
***
Ёлғизгина тун – тийрамоҳ ичра
Кўзи куйиб қолган гуноҳим.
Бадарға ишончнинг қонидай сачраб
Кўлга чўкиб кетар моҳтобнинг оҳи.
Ёлғизгина тун. Юлдузлар –
Кўкларга қадалган илк муножотлар.
Қайтиб тушмагайлар гуноҳкор Ерга,
Пештоққа битилган сирли оятлар.
Ёлғизгина тун. Хаёллар
Эрк бермайди бир зум вужудга.
Ҳориган дарахтлар эсса шамоллар
Бошларин қўярлар сужудга…
Ёлғизгина тун…
***
Ё роббим, бу қулинг сайдга айланган,
Такаллуф ичида кулган сўз – сайёд.
Хазону япроқлар ишққа беланган,
Ўртанган қалбимни юлган куз – сайёд!
Гўёки хазонлар видо айтади,
Қишнинг даракчиси қаҳ-қаҳ отади,
Ошиқ юрагимга тиғдай ботади,
Ҳайрат-ла тўлғанган, тўлган куз – сайёд!..
***
Куз. Тун. Ғамгоҳ қалбимнинг
Дарчасидан мўралайди ШЕЪР.
Фиғонлари кўкка талпиниб,
Қўшиқ айтар қадим Она-Ер.
Борлиқ ичра азал ғафлатнинг
Кесилади метин тўшлари.
Ёмғир бўлиб гўзал фурқатнинг
Тўкилади раҳмат қушлари.
…Ҳулкар, Қутб, жами юлдузнинг
Порлар мангу, ўчмас нурлари.
Тафтадилдай куйган бу кўзни
Куйдиради дил танурлари…
Абдулло САИДОВ.
- Хотин, бугун ўз ҳолимга қўй. Истасанг битта чой дамла, бўлмаса шу ҳам керак эмас. Болаларни оёқ-қўлини боғлаб, онангни уйига жўнат. Ғинг, деган овозни эшитмай. Мен роман ёзаман. Роман! - дедим бир даста қоғоз ва неча хил ручка-ю қалам ва ҳатто, ўчирғичгача олдимга тахт қилиб.
- Вой, Роман? Ҳа, Роман, ҳмм… ўша «Селхозтехника»да ишлайдиган
Муфассал...
Онам, онам дейман, онам, деб фақат,
Юрак безовтадир, юрак-бетоқат.
Ҳаёт давом этар, лекин онам йўқ,
“Она бўла қолгил, менга, табиат!”
Муфассал...2015
1-2015
2-2015
3-2015
4-2015
5-2015
6-2015
7-2015
8-2015
9-2015
10-2015
11-2015
12-2015
13-2015
14-2015
15-2015
16-2015
17-2015
18-2015
19-2015
20-2015
21-2015
22-2015
23-2015
24-2015
25-2015
26-2015
27-2015
28-2015
29-2015
30-2015
31-2015
32-2015
33-2015
34-2015
35-2015
36-2015
37-2015
38-2015
39-2015
40-2015
41-2015
42-2015
43-2015
44-2015
45-2015
46-2015
47-2015
48-2015
49-2015
50-2015
51-2015
52-2015