Ватанга муҳаббат, уни севиш ҳар қандай ҳисдан устунроқ туради. У, миллатидан қатъий назар, бунда яшовчи инсонларнинг рафтори, қилаётган касбу корлари, меҳнат фаолиятлари мобайнида янада ёрқинроқ намоён бўла бошлайди.
Ватанимиз мустақиллиги эълон қилинган йиллар кечагидек ёдимда.
Одамлар бу тарихий воқеаларга унчалик ишонқирамай қарашганди. Ва ўзига яраша баҳс-мунозаралар ҳам бўлиб турарди.
Ўша давр раҳбарлари бундай мунозаралар тизгинини қўлга олишолмади.
Қатъиятсизлик ва баҳслар оқибати қонли тўқнашувларга олиб келди.
Эндиликда тарихга айланган ўша воқеалар ҳозир эсимга тушса, рости гап, уйқум қочиб кетади. Биз, яъни халқимиз томонидан сайланган депутатлар воқеалар ривожининг қоқ марказида турардик, ахир.
Сир эмаски, республикамизнинг ички ишларига четдан туриб аралаша бошлашди. Халқ иккига бўлиб ташланди. Ўша давр ҳукуматига нисбатан оппозицион кучлар ташкил қилинди. Вазият шу даражага бориб етдики, мамлакат қонли тўқнашувлар саҳнасига айланиб қолди. Халққа бир бошлиқ – бир сиёсий раҳбар керак эди. Кечагидек эсимда, пойтахтдаги вазият жуда қалтислигидан Олий Кенгашнинг навбатдаги XVI сессиясини Хўжанд шаҳрида ўтказишга қарор қилинди. Ўшанда бўлажак XVI сессиянинг тарих саҳифаларидан алоҳида ўрин олажаги хаёлимизга ҳам келмаганди. Нима бўлса ҳам, азияткаш халқимизни уруш олови исканжасидан олиб чиқишни ўйлардик. Чунки халқнинг бор умиди Олий Кенгаш депутатларидан эди.
Депутатлардан Тожикистон Олий Кенгашининг Президиумига раис сайладик. Қадимий Хўжанднинг «Арбоб» қасрида бўлиб ўтган XVI сессияда депутатлар халқнинг фидойи фарзанди Эмомали Раҳмоновни ўзларига бошлиқ қилиб сайлашганида, йўқолган ишончлар яна қайтадан учқунлана бошлади. Эмомали Раҳмонов раис этиб сайлангандан кейин, ўзимда қандайдир куч пайдо бўлганлигини ҳис қилганман, ўшанда. Елкамиздан тоғ ағдарилгандек бўлганди. Биз янги раисимиз атрофида бирлашдик. Унинг дадил ва ўктамона чиқишлари бизларга куч бағишларди.
-Мен сизларга тинчлик олиб келаман! - деганидан кейин, бу сўзлар депутатлар шиорига айланиб кетди. Ҳамманинг орзуси фақатгина тинчлик эди.
Чунки ўша даврда бу сўзларни айтиш ва амалга оширишни ҳар ким ҳам уддаламасди. Бу жараён кишидан жонфидолик ва қаҳрамонлик талаб қиларди. Рости гап, ўз тинчини, жонининг омонлигини истаган одам раҳбарлик масъулиятини зиммасига олишни истамасди. Бу жасоратни эса, Президентимиз муҳтарам Эмомали Раҳмонда кўргандим ва ҳис қилгандим…
Вужудга келган янги давлатчилигимиз бошидан кечирган жараёнларнинг гувоҳи ва бевосита иштирокчиси сифатида шуни айтмоқчиманки, айни дамдаги дориломон кунларнинг асосий меъмори –давлатимиз бошлиғи муҳтарам Эмомали Раҳмон.
Оғир паллаларда республика раҳбарлигини зиммага олиш осонмасди. Парвардигор бу инсонга жуда катта куч ато қилган десам, ишонинг. Халқнинг ишончини оқлаган Эмомали Раҳмон - Худо назар қилган инсон. Бутун бошли мамлакатнинг барча тизимлари ишдан чиққан, кризис ҳолатидаги сиёсий вазият тизгинини қўлга олиш, боши берк кўчага кириб қолган мамлакатга раҳбарлик қилиш жуда қийин эди. Ўтган йигирма беш йил мобайнида амалга оширилган бунёдкорлик ишлари Давлат бошлиғининг тинчлик сиёсати меваси эканлигини унутмайлик.
Ватанимизда, энг аввало, тинчлик, тинчлик ва яна тинчлик ҳукмрон бўлиши керак. Шу тинчлик ва осойишталик қадрига етсак ва шу тинчлигимизни қўлдан бермасак, марра бизники.
Тожикистон Республикаси Президенти Тинчлик ва миллий бирлик асосчиси – Миллат пешвоси муҳтарам Эмомали Раҳмон фаолиятининг ёрқин томони - у кишининг мамлакатимизда тинчлик ва осойишталик олиб келганлигида.
Ҳурматли ватандошларимиз, айниқса, ёшларимиз бу фаровон ҳаёт ва унинг асоси ҳисобланмиш тинчлик қадрига етмоқлари керак. Дунёнинг турли давлатларида рўй бераётган кўнгилсиз воқеаларнинг асосий негизи халқ ҳаётидан тинчликнинг кўтарилганлигидадир.
Йигирма биринчи аср вабоси ҳисобланмиш терроризм, экстремизмнинг мудҳиш оқибатлари тўғрисида фарзандларимиз ва набираларимизга тушунтиришимиз керак. Токи, улар бу ноинсоний ҳаракат ва оқимлардан нафратланишсин.
Тинчлик ва миллий бирлик асосчиси – Миллат пешвоси муҳтарам Президентимиз Эмомали Раҳмон Жаноби олийларининг бунёдкорликка асосланган сиёсати ўлароқ, обод ва кўркам диёримизнинг тинчлик гўшасига айланганлигидан дилим яйрайди. Муҳтарам Президентимиз раҳбарлигида жуда улкан ишлар амалга оширилди. Бундан буён ҳам, жонажон Ватанимиз – Тожикистон дунё ҳамжамиятида ўзининг муносиб ўрнига эга бўлиб бораверишига ишочим комил. Азиз ватандошларимизни тақдирсоз сессиянинг йигирма беш йиллик тўйи билан чин қалбдан муборакбод этаман. Тожикистонимизнинг тинчлик ва ободлигига кўз тегмасин!
Абдурасул Ражабов,
Тожикистон Олий Кенгаши XII чақириқ депутати, XVI сессия иштирокчиси.
Ўтган асрнинг 90-йиллари бошида Тожикистон халқи бошига биродаркушлик балолари тушди. Мамлакат эгасиз, халқ пароканда, аёллар, кексалар, ёш болалар, сарсон-саргардон…
Мозийга назар ташласак, фуқаролар уруши бир мамлакат ичидаги ўзаро зиддиятлардан келиб чиқадиган қон тўкилишлардан иборат, дейиш мумкин. Аммо Тожикистон халқи бошига тушган қора кунлар, яъни фуқаролар жанги ўз номи
Муфассал...
Наврўз байрами нишонланаётган кунлар бўлганлиги учун, шаҳар жамоат транспортларида одам сийрак, биз чиққан троллейбусда бўш ўриндиқлар кўп эди. Йўловчиларнинг кўпчилигини кекса кишилар, асосан, аёллар ташкил этарди.
Навбатдаги бекатда қирқ ёшлар атрофидаги келишган эркакни ёшроқ йигит троллейбусга бошлаб чиқарди. Унинг ҳаракатларини кузатиб туриб, эркак нобино эканлигини англаш қийин эмасди. Ёш йигитча кўзи ожиз шеригини бўш
Муфассал...2015
1-2015
2-2015
3-2015
4-2015
5-2015
6-2015
7-2015
8-2015
9-2015
10-2015
11-2015
12-2015
13-2015
14-2015
15-2015
16-2015
17-2015
18-2015
19-2015
20-2015
21-2015
22-2015
23-2015
24-2015
25-2015
26-2015
27-2015
28-2015
29-2015
30-2015
31-2015
32-2015
33-2015
34-2015
35-2015
36-2015
37-2015
38-2015
39-2015
40-2015
41-2015
42-2015
43-2015
44-2015
45-2015
46-2015
47-2015
48-2015
49-2015
50-2015
51-2015
52-2015