Ният Ҳаёт 1966 йилда Айний ноҳиясининг Хушекат қишлоғида туғилган.

"Иш юритиш ҳужжатлари намуналари" (1992), "Халқ дунёси" (2002, Г. Калонова билан ҳамкорликда), "Галамайдонлик саховатпеша" (2003), "Ғўлакандоз кеча, бугун, эртага" (А. Раҳматзод билан ҳамкорликда), "Шеър таровати" каби насрий, публицистик, "Арча киприги" (2002) номли шеърий

тўплам муаллифи.

2008 йилдан Тожикистон Ёзувчилар иттифоқининг аъзоси.

Одамийлик ўлди…

Иблис Шайтон бўлиб,

Ҳазрати Одам

Ҳақдан тилаганда, Момо Ҳавони,

Қобил Ҳобил қонин тўкиб, келганда,

Қавмлар, удумлар, динлар замони,

Қачонки, бир тўда мансабпарастлар

Худодан қолган мулк, Худонинг Ерин

Отасидан қолган мерос сингари

Ўзаро тақсимлаб олгандан бери,

Қачонки, давлату миллат яратиб,

Ўзаро чегара қурганда башар,

Афсус, одамийлик ўлди шундан сўнг,

Одамийлик ўлди, одамлар яшар.

Шундан сўнг, сидқ, вафо, меҳр ва шафқат

Билмай яшар Одам насли-насаби.

Разолат уруғин сочиб, етилди

Хиёнат дарахтин меваси каби.

Шундан сўнг йўқолди, ишқу диёнат,

Одамлик зотидан қолмади нишон.

Бир зумда Шайтоннинг қавмига дўнди,

Қафас ичра тутқун қуш янглиғ пинҳон.

Эй, биродар, қара, ер юзидаги

Дунёнинг ишлари қолдирар ҳайрон.

Одам бир-бирига раво кўрганни,

Бир-бирига раво кўрмайди ҳайвон.

Ҳавасим келади, паррандаларга,

Давлатдан давлатга учар, кўнгли тўқ.

Қўрқмай парвоз қилар,

Чегараларда

Қуролланган зобит, қўриқчилар йўқ.

Ҳинд, Эрон, Осиё, Африқо, Хитой,

Амриқо, Рус…

Худо юртларин бутун

Кезиб чиқолмайман, биргина айбим -

Мен Одам наслидан бўлганим учун.

Ҳатто, аждодларим хоки кўмилган

Бухорода юргим келади бир зум.

Аммо одамлигим учун, водариғ,

Шу оддий бир бахтдан маҳрумман, маҳрум…

Ўз ёғимда ўзим қовриламан жим,

Дунёнинг ишини ўйласам агар.

Ўзимча келаман шундай фикрга:

Одамийлик ўлди, одамлар яшар…

***

Қанақа дунёдир, бу ғамгин дунё?

Тонги ўхшаб кетар, худди шомига.

Гоҳ ўлжа туширар домига овчи,

Ўлжадай тушади гоҳ ўз домига.

Чингизларга қудрат бахш этиб жаҳон,

Не-не Рўдакийни қилиб кетди кўр.

Дунёга кам келар, Анушервонлар,

Гўрсиз ўтиб кетди, не-не Баҳром Гўр.

Не-не Сино ғамдан тарк этди юртни,

Искандар дунёдан кетди қўли бўш.

Ўтиб кетди не-не Ҳозиқ оламдан,

Ҳотам эса, ҳиммат қолдирди қўш-қўш.

Ватанинг бор бўлса, асрагин уни,

Биз Ватансиз хормиз, бизсиз хор - Ватан.

Ватан тийнатимиз ичра бир жондир,

Илонга ем бўлар жон чиққан бадан.

***

Соқиё, май бирла тўлдир, ушбу дам паймонани,

Айласин обод майинг бир лаҳза бул майхонани.

Ўйнатар бизларни тинмай, бенаво дунё, ажаб,

Соқиё, қил телба бундан ошиқи девонани.

Қолди ишқдан бехабарлар ҳолимиздан бехабар,

Ғам сели бундан-да вайрон айлагай, вайронани.

Қувнамас ҳеч қайси меҳмон зиқналар даргоҳида,

Зиқна қуш олгай сахийлар инидин ҳар донани.

Соқиё, май бирла тўлдир тонггача паймонани,

Токи, ёндирсин Ният, ғам нурида парвонани.

Тожик тилидан Одил Икром таржимаси.