Даъво

Хаёлга ботиб ишдан уйга қайтарди. Оёғини ердан зўрға узарди. Жуда чарчаган эди. Гўё бир ўзи бир вагон кўмир ташигандек. Район марказидаги Гулханий деб номланган катта йўлдан юриб, ўнг томондаги кўчадан ўтиб, чап томондаги биринчи дўконга кирди. Кунлик иш ҳақини олган эди. Ёғ, совун, шакар яна болалари учун ширинликлар ҳам сотиб олди. Дўкондан қўллари тўлиб халталар билан чиқди. У ён-бу ёнига нигоҳ ташлади. Қараса узоқдан қўшниси

Қўли гул уста – педагог

Қўлида ҳунари бор кишини мевали дарахтга ўхшатиш мумкин. Дарахт ўзининг мўл-кўл ҳосили, ҳузурбахш сояси-ла одамларни баҳраманд этганидек, ҳунарманд ҳам ўз ижод маҳсули билан элу юртга манфаат келтиради. Шу боисдан ҳам, ҳунармандлар барча давру замонларда эъзозда бўлганлар, халқ ҳурматини қозонганлар. Мамлакатимизда миллий ҳунармандчилик ривожига ҳар қачонгидан-да кўпроқ эътибор қаратилаётган бугунги кунда ўзининг самарали меҳнати ҳамда