Ҳушёрликни қўлдан бермайлик!

Ўтган асрнинг 90-йиллари аввалида Тожикистон баъзи хорижий мамлакатларнинг жамиятни демократиялаштириш шиори остида амалга оширадиган аралашувлари таъсири остида кескин ички мунозараларга рўпара келиб, бу жараён бизни фуқаролик уруши ва биродаркушлик фожиасигача олиб борди.

Мулойимхунук

"Ҳақиқати Ленинобод" газетасида ишлаб юрган пайтларим. Усмонжон Тожибоев (жойлари жаннатдан бўлсин) газетанинг бош муҳаррири эдилар. Фақат тожикча эмас, ўзбекча ибораларни ҳам кўп билардилар ва усталик билан, айни жойида ишлатардилар. Масалан, гап уқмас, тебса-тебранмас ходимларнинг айтилган ишни вақтида бажармасликларидан авзойилари бузилганда: "Ўзбеклар яхши отга бир қамчи, дейишади, келинглар, ўртоқлар, яхши от бўлайлик", -