Бойчечак қаддини кўтарар ердан,

Баҳорнинг нафаси сочилди ҳар ён.

Заминда жаннатий ҳаёт яратиб,

Кўкламнинг қадами етди биз томон.

 

Моможон, омонлик эсонлик тиланг,

Баҳорга етганлар омон бўлсинлар.

Диллардан арисин ғаму андуҳлар,

Ҳар ёнларга боқиб, бахтга тўлсинлар.

 

Атрофга боқаман ўзгача сурур,

Бахт нафаси кезар еру самода.

Олам чиройига маҳлиё бўлиб,

Дейман, кўклам келди яна биз томон.

 

ОНАМДЕК МЕҲРИБОН

Кўкси хазинага бой бўлган Ватан,

Пахта далаларинг чексиз бепоён.

Боғларинг қўйнида ўйнайди офтоб,

Қайси бир хислатинг этайин баён.

Шеърлар битай сенга жоним, Ватаним,

Баланд тоғларингга энтикиб боқай.

Лола-ю чучмома, наргиз, ялпизни,

Ардоқлаб-ардоқлаб чаккамга тақай.

Мен сенга муносиб фарзанд бўламан,

Дунёда тенги йўқ жоним жаҳоним.

Сен учун доимо жўшиб ёнайин,

Онамдек меҳрибон, Тожикистоним!

Шоира Пирматова.