СОҲИР ШЕЪРИЯТ

Кўзимиз осмонида

Ёғду сочар ишқ кавкаби...

Эй фоний дунё!..

 Мен чекиндим, эй фоний дунё,

Ортга томон қадам ташладим.

Назарингда, мен мағлуб гўё –

Сен устимдан кула бошладинг.

 

Тисарилдим – қалбимда имон,

Вақт қолмади ортиқ кутмоққа.

Тап-тайёрман мангулик томон

Мен устингдан сакраб ўтмоққа!..

 

ДАРВЕШ ХИРГОЙИСИ

Азизим, ёлғизим, эй менинг ўзим,

Кўзинг менинг кўзим, сўзинг-да сўзим,

Илло, ўзи берсин жонингга тўзим,

Бу дунё дегани ёлғондир, эвоҳ!

Ҳақ дўст, ё Оллоҳ!..

 

Тонгни истаб эдинг, чўкаётир тун,

Еру кўкни босиб келмоқда тутун,

Бўлмагай маконинг гулзору гулгун,

Бу дунё дегани тўзондир, эвоҳ!

Ҳақ дўст, ё Оллоҳ!..

 

Дунё сендан аввал тузилиб бўлган

Ва сендан буруноқ бузилиб бўлган,

Кўнглинг боғланмасдан узилиб бўлган,

Бу дунё дегани вайрондир, эвоҳ!

Ҳақ дўст, ё Оллоҳ!..

 

Кўтаргил дунёдан кўчу кўронинг,

Ўзинг-ла олиб кет орзу-армонинг,

Сенга кераги йўқ пуч бу дунёнинг,

Бу дунё дегани арзондир, эвоҳ!

Ҳақ дўст, ё Оллоҳ!..

 

Дунёга – ҳалокат, сенга – омонлик,

Қўлингдан келмайди, ахир, шайтонлик,

Ё, Оллоҳ, деганга йўқдир ёмонлик,

Бу дунё дегани шайтондир, эвоҳ!

Ҳақ дўст, ё Оллоҳ!..

 

Боргил ҳузурига ул Биру Борнинг,

Бошингни фидо эт васлига ёрнинг,

Эслама исмини дунё – ағёрнинг,

Бу дунё дегани илондир, эвоҳ!

Ҳақ дўст, ё Оллоҳ!..

Оқ илон

 

«Оқ илон, оппоқ илон,

Ойдинда ётганинг қани?

Ман ёмондан айрилиб

Яхшини топганинг қани?.. »*

 

Ҳеч қачон этма гумон

Ул ҳам унутди, деб мани.

Бир умр сарсон бўлиб

Излаб юрибман-ку, сани.

Чирмашиб бўйнимга сан,

Бўл тасбеҳу хочу санам.

Ўй-хаёлим сандадир,

Олгил яна жисмимни ҳам.

Қилса рашк сандан мани

Мандан умидвор ҳар сулув,

Қилмагил парво, илон,

Музлатмасин шубҳа, ғулув.

Кўзимиз осмонида

Ёғду сочар ишқ кавкаби.

Ҳеч сулув истаб мани

Қабримга кирмас сан каби!..

Оқ илон, жонон илон…

—–

*Ўзбек халқ қўшиғидан

 

Аҳли Расул Муҳаммад, Зафаробод ноҳияси.