Онам, онам дейман, онам, деб фақат,

Юрак безовтадир, юрак-бетоқат.

Ҳаёт давом этар, лекин онам йўқ,

“Она бўла қолгил, менга, табиат!”

 

Замин энтикади,

         “Чиққил! - деб, -Қуёш”,

Булутлар йиғлайди, тўкиб юм-юм ёш.

Менинг кўзимда ёш, аммо онам йўқ,

Она бўла қолгил менга, эй Қуёш!

Офтоб чиқди яна нурлари заррин,

Лекин аввалгидай эмас беҳтарин.

Онам оғуши йўқ, онам меҳри йўқ,

Она бўла қолгил, менга, сен – замин!

Кўзимга тор бўлиб қолди бу жаҳон,

Тор келди танамга замину замон.

Ойим кетди... энди ойдини ҳам йўқ,

Она бўла қолгил, энди, сен – Осмон!..

 

ВАТАН

Тунда ой ўрнига чиққан қуёшни,

Ойнинг ўроғига алишмам, зотан.

Минг бир митти юлдуз тўккан кўз ёшни,

Унинг бир доғига алишмам, зотан.

Тортиқ айласалар ҳатто, Японни,

Юртим тупроғига алишмам, Ватан.

Булбул сайрамаган унсиз чаманни,

Гулим япроғига алишмам, Ватан.

“Кел!” деб қучоқ очган минг меҳрибонни,

Онам қучоғига алишмам, Ватан.

Менга илинж ила кулчалар ёпган,

Тандир-ўчоғига алишмам, Ватан.

Остонаси тилло бўлган ҳарамни,

Йўлим қадоғига алишмам, Ватан.

Меҳнаткаш қўллар-бу, силар ярамни,

Қўлим қадоғига алишмам, Ватан.

Ойнинг рухсори йўқ ўшал сийм-танни,

Ёрим дудоғига алишмам, Ватан.

Поёни бўлмаган абад ул жонни,

Умрим адоғига алишмам, Ватан!..

Шуҳрат Али.