Исматулла Умаров, 1964 йили Ёвон ноҳиясининг Норин қишлоғида таваллуд топган. “Кўнгил кўзлари”, “Энг бахтли лаҳзалар” шеърий тўпламлар муаллифи. Айни  пайтда Зокиржон номли деҳқон хўжалигида фаолият юритади. Шоир шеърларидан намуналар берарканмиз, Сиз азиз муштарийларга ҳам маъқул бўлади, деган умиддамиз.

 

Яна хаёл дарёсига ғарқ,

Ёшлик даврин эсга оламан.

Қўлда гулим узганча гулбарг,

Сени эслаб ўйга толаман.

Сен келасан, кўзларинг гирён,

Кўз ёшларинг бўлиб шашқатор.

Йиллар ўтди, сен эса ҳамон,

“Келаверасан ҳар тонг-ҳар саҳар”.

“Ҳар баҳорда шу бўлар такрор,

Ҳар баҳор ҳам шундай ўтади.”

Тушларимда бир қиз ҳар саҳар

Тўй бўлганин йиғлаб айтади.

...Чорак аср ўтса ҳам, қаранг,

Хаёлимда яшайди бир қиз.

Мени билан уйғонар ҳар тонг,

Илк севгим қилганча афсус!..

 

ҚАДРИН БИЛ...

Қулоғинг тут, ҳой оғайни,

Сенга бир нақл айтайин.

Ишинг ривож топар тайин

Ота-онанг дуо қилса!

Сақлагайдир балолардан,

Даҳшат, олов, жалалардан.

Уч чиқар калавалардан,

Ота-онанг дуо қилса!

Кибрланиб кетмагайсан,

Хато йўлга ўтмагайсан,

Ўзлигинг унутмагайсан,

Ота-онанг дуо қилса!

Қадрин бил сен, аввало,

Сендан рози бўлсин илло.

Ижобатин қилар Худо,

Ота-онанг дуо қилса!

 

ОБИ ҲАЁТ

Ариқ тўлиб оқиб кетади,

Дарёларга бориб етади.

Боғу роғлар барпо этади,

Оби ҳаёт ёғилиб турса...

Чирой очиб яшнагай чаман,

Осмонларга бўй чўзар хирмон.

Тўкин-сочин бўлади замон,

Оби ҳаёт ёғилиб турса...

Баракали бўлади йил ҳам,

Қўшиқ, куйга эш бўлар тил ҳам,

Юзин ювар боғдаги гул ҳам,

Оби ҳаёт ёғилиб турса...

Шукроналик айтар кексалар,

Деҳқон кўнгли тоғдек юксалар,

Ахир унар нима эксалар,

Оби ҳаёт ёғилиб турса...