МЕНИ УСТОЗИМДАН АЙЛАДИНГ ЖУДО…

(мувашшаҳ)

Ўлмас ака ўтди. Ёлғон, бу - ёлғон,

Лекин Сиз тириксиз, яшайсиз ҳамон.

Минг-минглаб шогирдлар қалбида борсиз,

Ажойиб эдингиз - камтарин инсон.

Сизни фарзанд доғи этди-ку, адо,

Жамилангиз қайтиб бўлмади пайдо.

Ажал, сен қулатдинг чиноримизни,

Мени устозимдан айладинг жудо.

Омонат дунёдан устозим кетди,

Лочиндек забардаст парвозим кетди,

Бундай қалби нозик, қалами бурро,

Асл ғазалнавис мумтозим кетди…

 

МЕН СИЗНИ СОҒИНДИМ, СИЗНИ ОНАЖОН!

Бу маҳзун дилгинам бўлмагайдур шод,

Қалбимдан отилиб чиқади фарёд,

Энди зор йиғлабон этаман ижод,

Мен сизни соғиндим, сизни онажон!

Наврўзда наврўзлаб кетганингиз - рост,

Дардларингиз ичга ютганингиз - рост,

Йўлимга кўзингиз тутганингиз - рост,

Мен сизни соғиндим, сизни онажон!

Бу жону жаҳоним ҳайронда қолди,

Онадан айрилиб, сарсонда қолди,

Шоира қизингиз гирёнда қолди,

Мен сизни соғиндим, сизни онажон!

Фарзандларим дея, чекдингиз заҳмат,

Худойим жойингиз айласин жаннат,

Ҳалимага берсин сабру қаноат,

Мен сизни соғиндим, сизни онажон!

 

Ҳалима СИРОЖИДДИНОВА,

Ваҳдат шаҳри.